آئین مستان

پشت سر دعای زینب و رباب

پیش رو صدای زمزمه ی آب

یک تنه میزنه به قلب لشگر ابوتراب

روی لب سقای حرم، ای ساقی کوثر مدد

علم به دست و روی علم، نوشته یا حیدر مدد

از همه ما سوا، از همه خیمه ها

از دل و جان ما، تا ابد میرسد این ندا

یا ابالفضل ادرکنی

نعره هات چه پر طنین و آتیشن

زیر پات به لرزه افتاده زمین

تا ابد یارته دعای خیر ام بنین

میگه حسین ای ماه حرم، ای تک سوار لشگرم

مدینه ای کاش بودی داداش، تو کوچه پیش مادرم

تو دل علقمه، غصه ی عالمه

با قدی که خمه، میخونه زیر لب فاطمه

یا ابالفضل ادرکنی

روی دستم زنده بمون پسرم

پیکرت رو تا به حرم ببرم

تپش ضعیف قلبت، داره بی صدا میشه

داره استخون سینه ات، از بدن جدا میشه

مادرت داره میون، خیمه ها فدا میشه

دم آخری غربت چشمات، مثل چشم برادرم شده

سر و دست و تموم پیکرت، مثل پهلوی مادرم شده

وای  شاخه شمشاد حرم

وای  پر شکسته کبوترم

وای  یادگار برادرم

بی تو میمیرم گل پرپر من

تازه شد داغ علی اکبر من

نفسات پر از شراره است، نیمه جون شده تنت

تا دیدن زره نداری، همه با سنگ زدنت

به خدا شبیه قلبم، پر خونه پیرو هنت

رو لب و دهنت وای من، جای بوسه ی سم مرکبه

دیگه وقت عزا گرفتنه، عمو عباس و عمه زینبت

وای  تشنه لب دست و پا زدی

وای  تشنه لب ناله ها زدی

وای  رو خاکا دست و پا زدی

وای  هی باباتو صدا زدی

عذابم نده روی زمین نکش پاهاتو

عذابم نده پیش چشام نبند چشاتو

عذابم نده صدا بزن بازم باباتو

پیرم کردن، اززندگی سیرم کردن

کنار نعش جوونم آخر زمین گیرم کردن

وای وای وای ولدی ولدی ولدی علی

حسین یا حسین ، حسین یا حسین  

بلند شو ببین که ریشه حیا رو کندن

بلند شو ببین به دور عمه صف می بندن

بلند شو ببین به من و خواهرم می خندن

دل پر خونه، داغت منو می سوزونه

که جای لیلا کنارت عمه مصیبت میخونه

وای وای وای ولدی ولدی ولدی علی

حسین یا حسین ، حسین یا حسین  

شکستی علی منم کنار تو شکستم

نشستی به خون منم دیگه زپا نشستم

چی اومد سرت داری می ریزی از رو دستم

نور دیده ، از هم تن تو پاشیده

چی به سر تو اومد که نیزه به زره چسبیده

چه سخته برام پسرمو تو خون ببینم

چه سخته برام کنار پیکرت بشینم

چه سخته برام تو رو روی عبا بچینم

غرق دردی ، پاشو که دق مرگم کردی

پسرم آروم نمیشم تا که به خیمه برگردی

وای وای وای ولدی ولدی ولدی علی

حسین یا حسین ، حسین یا حسین

ای یاس من

بخواب نداری رنگ و بو

ز غصه هات نفس نمونده درگلو

چشات میگرده هر طرف چرا علی

گمون کنم میگردی دنبال عمو

خزون غم، گل امید شده

تو علقمه عموت شهید شده

ببین موی سه ساله خواهرت

از غمت سفید شده

لالایی علی اصغرم

می فهمم از نوای خس خس صدات

که میسوزه عزیز من ز سر تا پات

ز تشنگی تموم قلبته کباب

الهی که بمیره مادرت برات

میون غم تا سر نهادی تو

به هم زدن بهار شادیتو

دلم میخواست ببینم عاقبت

لحظه ی دومادیتو

چشماشو بسته پسرم بیقرار عموشه

مادر نشسته کنارش توی خیمه به گوشه

قلب شکسته لالایی های بغض گلوشه

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه ی عمو خدا کنه به هوش بیاد

لالایی باباش بیاد سوار ذوالجناش بیاد

صدای خنده ی گلم برای عمه هاش بیاد

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد

لب های خشکش جون ما رو به لب آورده

حتی یه قطره گل پرپرم آبی نخورده

بارون بیاد تا گل من توی خیمه نمرده

لالایی بارون بیاد خوشی به خیمه مون بیاد

عمو نره سمت فرات ابرا تو آسمون بیاد

لالایی خزون نیاد حرمله با کمون نیاد

آتیش به جونمون بسه آتیش به خیمه مون نیاد

اشکا سرابه رمقی تو چشاش نمیمونه

حالش خرابه مثل برگای خشک خزونه

کاشکی بخوابه مادرش تا لالایی میخونه

لالایی خدا کنه تو خیمه سر صدا نشه

هرچی میخواد بشه بشه سر از تنت جدا نشه

لالایی خدا کنه نمونی زیر دست و پا

می ترسم از اینکه سرت بره به روی نیزه ها

لالایی زخم پرت قاتل جون مادرت

خدا کنه سنگ نخوری نیفته از نیزه سرت

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد

دیگه باید چکار کنم / که بخوابی که بخوابی

این قطره های اشکم هست / ولی نیست قطره ی آبی

به روی ما آبو بستند / قصه مون دلگیره مادر

ندارم شیری و این نیست / به خدا تقصیر مادر

اینقدر بی تابی کردی / که سرم نیست، سامونم نیست

آسمونو دیدم اما / خبری از بارونم نیست

علی علی علی علی / علی لای لای علی لای لای

تو رو به ما علی من / داده بودش خدا تازه

نفس نمی کشی ولی / دوتا چشمای تو بازه

چیزی که دیگه نمونده / برا مادر راه چارست

شبیه بند دل من / گلوی تو پاره پارست

تا سه شعبه سمتت اومد / تاروپود مادرت سوخت

گلوتو از هم دریدش / ولی لب هاتو به هم دوخت

علی علی علی علی / علی لای لای علی لای لای

دلم می خواست کبوترم / که بگیری پرو بالی

تو رفتی و دلم خوشه / به یه گهواره ی خالی

خاک قبر کوچیکت رو / من به روی سر می ریزم

تو رو سیرابت نکردند / پرپرت کردند عزیزم

حالا که بابات می زاره / زیر خاکا پیکرت رو

یادم اومد آرزوم بود / ببینم راه رفتنت رو

علی علی علی علی / علی لای لای علی لای لای